Piştî ku Kurdistan bi Peymana Lozanê (1923) hate parçekirin, Kurd li her çar parçeyan rastî polîtîkayên înkar û pişaftinê ango asîmîlasyonê hatin. Ev polîtîka argumaneke xurt ji bo
Qa’îdeya heqê self-determination[1] yek ji hêmanên sereke yên hiqûqa navneteweyî ya modern e. Ev qa’îde dide zanîn ku her xelkek xwedî maf û heq e ku statuya xwe ya siyasî bi awayekî azad diyar bike û pêşketina xwe ya îqtîsadî, civakî û çandî bi rê ve bibe. Kurd jî, wekî yek ji mezintir&
Yazının devamını okumak için lütfen abone olun